Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών αποτελεί μία από τις από τις πιο διαδεδομένες και καταστροφικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αναφέρεται σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της ατιμωρησίας, της σιωπής, του φόβου, του στίγματος και της ντροπής. Εκδηλώνεται με σωματικές, σεξουαλικές και ψυχολογικές μορφές και περιλαμβάνει διάφορους τύπους βίας.

• Βία σε συντρόφους, η οποία περιλαμβάνει χτυπήματα, ψυχολογική κακοποίηση συζυγικό βιασμό ακόμα και γυναικοκτονία.
• Σεξουαλική βία και παρενόχληση πού μπορεί να περιλαμβάνει βιασμό, καταναγκαστικές σεξουαλικές πράξεις, ανεπιθύμητες σεξουαλικές εξελίξεις, σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, αναγκαστικός γάμος, παρενόχληση σε δρόμο, καταδίωξη κ.τ.λ..
• Εμπορία ανθρώπων και περιλαμβάνει δουλειά και σεξουαλική εκμετάλλευση
• Ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων και παιδικός γάμος.

Η διακήρυξη για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών εκδόθηκε το 1993 από τη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών που ορίζει τη βία κατά των γυναικών ως η κάθε πράξη βίας με βάση το φύλο που έχει ως αποτέλεσμα ή είναι πιθανό να έχει αποτέλεσμα σωματική σεξουαλική ψυχολογική βλάβη και οτιδήποτε περιλαμβάνει αυτό σε δημόσια και ιδιωτική ζωή.

Σε γενική συνέλευση του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 1999 ανακηρύσσεται  η  25η Νοεμβρίου ως η διεθνή ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών με απώτερο στόχο να αναδείξει τη σημαντικότητα του προβλήματος σε παγκόσμια διάσταση. Η μέρα βέβαια αυτή έχει καθιερωθεί από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις εις μνήμην των τριών αδελφών Mirabal   από την Δομινικανή Δημοκρατία που δολοφονήθηκαν  με διαταγή του δικτάτορα Rafael Trujillo στις 25 Νοεμβρίου του 1960.

Με βάση τα στοιχεία του ΟΗΕ φαίνεται πως 1 στις 3  γυναίκες σε κάποια στιγμή της ζωής τους  θα υποστεί είτε σωματική, είτε ψυχολογική, είτε σεξουαλική βία από το σύντροφό της.  1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού, ή απόπειρας βιασμού. Ακόμα φαίνεται ότι το 40% με 50% των γυναικών από την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναφέρει μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης  στον εργασιακό χώρο. Παράλληλα ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων ανά τον κόσμο εκτιμάται δύο εκατομμύρια περίπου και κυρίως γυναίκες- παιδιά, διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο για σεξουαλική εκμετάλλευση, ή εξαναγκαστική εργασία.

Μέσα σε ένα χρόνο 16.700.000 γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπέστησαν σωματική βία, ή σεξουαλική κακοποίηση.

Με  βάση τα δεδομένα της Ελλάδας, σωματική βία έχει υποστεί το 24% των γυναικών και από αυτό το 18% από το σύντροφο και το 10% από κάποιο άλλο άτομο. Ενώ η σεξουαλική βία αναφέρεται από το 6% των γυναικών και από αυτά το 5%  από το σύντροφο και 1% από κάποιο άλλο άτομο. Στην περίπτωση της Ελλάδας από τα περιστατικά των βιασμών που υπολογίζονται ένας πολύ μικρός αριθμός καταφέρνει να πιστοποιηθεί και να ακολουθήσει τη νομική Οδό καθώς παρουσιάζεται μεγάλη έλλειψη ιατροδικαστικών δομών.

COVID-19: Αύξηση Βίας κατά των γυναικών

Με το ξέσπασμα του COVID- 19, οι κυβερνήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο  προσπάθησαν να πάρουν μέτρα για την  πρόληψη και αντιμετώπιση του ιού και οδηγήθηκαν στον εγκλεισμό του πληθυσμού, το γνωστό σε όλους μας “Μένουμε σπίτι- Stay Home” . Πως όμως ο εγκλεισμός αυτός φαίνεται να επηρέασε την βία κατά των γυναικών? Αυτό ακριβώς αποτελεί μια σκιά της πανδημίας, που αφορά την κακοποίηση των γυναικών και κυρίως την ενδοοικογενειακή βία. Τα ποσοστά της βίας κατά τον γυναικών και περισσότερο της ενδοοικογενειακής βίας παγκόσμιος κατά την περίοδο του εγκλεισμού αυξήθηκαν σε μεγάλο ποσοστό. Στην περίπτωση της Ελλάδας,  με βάση τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας στην τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 καταγράφηκα 1.769 κλήσεις, που αφορούσαν περιστατικά βίας την περίοδο εγκλεισμού. Τα 7 στα 10 περιστατικά καταγγέλθηκαν από το ίδιο το θύμα και τα υπόλοιπα 3 στα 10 καταγγέλθηκαν από τρίτα πρόσωπα.