Μετά από το θλιβερό γεγονός της σύγκρουσης των δύο τρένων στα Τέμπη που βύθισε στο πένθος όλη τη χώρα, είναι εύλογο το γεγονός να υπάρχουν προβληματισμοί και ερωτήματα που βασανίσουν τους πολίτες σχετικά με την δημόσια ασφάλεια αλλά και τις λανθάνουσες αξιώσεις του κράτους απέναντί τους.
Παρακάτω ακολουθούν μερικοί από τους προβληματισμούς που προκύπτουν και βασανίζουν υποσυνείδητα τους περισσότερους σκεπτόμενους πολίτες.
1ος Προβληματισμός: ΕΣΠΑ
Χρήματα που έχουν δοθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται πως τελικά δεν αξιοποιήθηκαν όπως έπρεπε με αποτέλεσμα να καταρρέουν οργανισμοί όπως αυτόν του ΟΣΕ. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ υπήρχαν συστήματα ελέγχου της κίνησης των αμαξοστοιχιών τα οποία έχουν προμηθευτεί από το ελληνικό κράτος πριν από 23 χρόνια και κανένας δεν προχώρησε στην εγκατάσταση και στην ενεργοποίηση τους. Εν έτη 2023 που τα πάντα λειτουργούν ηλεκτρονικά και η τεχνολογία GPS είναι ευρέως διαδεδομένη υπάρχει χώρα στην Ευρώπη που τα τρένα λειτουργούν με απαρχαιωμένα συστήματα, χωρίς δικλίδες ασφαλείας μετατρέποντας τα σε κινούμενα φέρετρα εν αγνοία των επιβατών.
Ερώτημα: Αυτό συνέβη μόνο με αυτόν τον οργανισμό; Μήπως υπάρχουν και άλλοι οργανισμοί που έχουν καταρρεύσει και δεν το γνωρίζουμε ;
2ος Προβληματισμός: Ανθρώπινο Λάθος
Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία η μεγαλύτερη ευθύνη φαίνεται πως βαραίνει τον σταθμάρχη της Λάρισας. Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως ένα ανθρώπινο λάθος ήταν η μόνη αιτία για το δυστύχημα. Σίγουρα υπάρχει μεγάλη ευθύνη από τον σταθμάρχη, όμως δεν πρέπει να παραβλέψουμε την ευθύνη που έχουν όλοι όσοι δεν έδωσαν την απαιτούμενη προσοχή στα προβλήματα που υπήρχαν στον οργανισμό και για τα οποία οι εργαζόμενοι είχαν κάνει τον δικό τους αγώνα έτσι ώστε να τα κοινοποιήσουν.
Ερώτημα: Ήταν ένα ανθρώπινο λάθος ή πολλά ανθρώπινα λάθη πολλών ετών;
3ος Προβληματισμός: Εργαζόμενοι σε θέσεις ευθύνης
Από τις πληροφορίες που έχουν κοινοποιηθεί στο διαδίκτυο μπορεί εύκολα κάποιος να σκιαγραφήσει το προφίλ του σταθμάρχη. Όλα δείχνουν πως πρόκειται για ένα άνθρωπο που μετατέθηκε από άλλη δημόσια υπηρεσία στην θέση αυτή καθώς κάλυπτε τα απαραίτητα προσόντα. Σε ηλικία 59 ετών κλήθηκε να εκπαιδευτεί και να ασκήσει το επάγγελμα του σταθμάρχη έχοντας την ευθύνη εκατοντάδων πολιτών που ταξίδευαν στις αμαξοστοιχίες καθημερινά. Από ότι φαίνεται παρά την περασμένη ηλικία αλλά και την έλλειψη αξιόλογης προϋπηρεσίας ανέλαβε ένα τόσο σημαντικό πόστο με συνοπτικές διαδικασίες.
Ερώτημα: Πληρούσε πράγματι όλα τα προσόντα ή είχε πολλές αξιόλογες γνωριμίες που βοήθησαν για να έχει αυτή την θέση ευθύνης ;
4oς Προβληματισμός: Θέσεις ευθύνης και συνταξιοδότηση
Σύμφωνα με τις τελευταίες μεταρρυθμίσεις που αφορούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης υπάρχουν πολλοί άνθρωποι κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι που μετατίθενται σε θέσεις ευθύνης μέχρι να φτάσουν στην ηλικία για να πάρουν μειωμένη ή πλήρη σύνταξη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε προκήρυξη για προσλήψεις σταθμαρχών τον περασμένο Νοέμβριο, υπήρχε όριο ηλικίας τα 42 έτη, ενώ στη Λάρισα ζητούσαν έναν έμπειρο σταθμάρχη και έναν χωρίς προϋπηρεσία.
Ερώτημα: Πώς τελικά τοποθετήθηκε σε αυτή την κρίσιμη θέση ο 59χρονος ο οποίος υπερέβαινε το όριο ηλικίας; Είναι σωστή αυτή η πρακτική των μεταθέσεων ανθρώπων που δεν έχουν την ανάλογη προϋπηρεσία σε θέσεις ευθύνης που χρειάζονται αρκετή εκπαίδευση και έχουν πολλές ευθύνες;
5ος Προβληματισμός: Προϋποθέσεις Ιδιωτικοποίησης Δημόσιων Οργανισμών
Μερικά χρόνια πριν και συγκεκριμένα το 2017 πωλήθηκε η TΡΑΙΝΟΣΕ, θυγατρική του ΟΣΕ στην ιταλική Ferrovie dello Stato Italiane Group, έναντι συνολικού τιμήματος 45 εκατομμυρίων ευρώ. Η υπογραφή μάλιστα της σχετικής συμφωνίας έγινε παρουσία των πρωθυπουργών των δύο χωρών, Ελλάδας Αλ. Τσίπρα και Ιταλίας Π. Τζεντιλόνι. Με τον τότε πρωθυπουργό να αναφέρει «Γλιτώσαμε ένα μεγάλο βάρος με την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ».
Ερώτημα: Ήταν πράγματι μια συμφέρουσα αγοραπωλησία για το Ελληνικό Κράτος ;